Betainmonohydrata Nahrungsergänzungsmittel a Liewensmëttel ugewannt, fir direkt Benotzung oder Benotzung no der Veraarbechtung a verschidden Aarte vun Doséierungsformen (Granulat, Tablet, Kapsel), oder Benotzung no der Mëschung mat aneren Zutaten oder Benotzung no der Veraarbechtung a verschidden Aarte vun Doséierungsformen mat aneren Zutaten (Granulat, Tablet, Kapsel).

Betainmonohydrat ass natierlech a Planzen an Déieren präsent, wéi z. B. Rommelen a Mieralgen. Biologesch aktivt Betain ass dat Endprodukt vum oxidativen Cholin-Metabolismus an ass e verbreeten Methyldonor, besonnesch an de klenge Weeër vun der Methionin-Biosynthese. Et gëtt benotzt fir Homocysteinurie ze behandelen, wat en Defekt am Haaptwee vun der Methionin-Biosynthese ass.

Betainmonohydrat huet e breet Spektrum un Uwendungen. Zum Beispill kann Betainmonohydrat als Rohmaterial fir d'Produktioun vu Medikamenter fir d'Behandlung a Präventioun vu Liewerkrankheeten benotzt ginn.
Betainmonohydrat kann als Liewensmëtteladditiv benotzt ginn a kann eng gutt Roll spillen fir d'Gesondheet vun eelere Leit an d'Wuesstum an d'Entwécklung vu Kanner ze fërderen.

Betainmonohydrat ass eng natierlech vitaminähnlech Substanz. Et ass net gëfteg, héich hygroskopesch, séiss an huet e spezielle Geroch. Et ass wäit verbreet an Déieren a Planzen a spillt wichteg Rollen. Säi Wäert gouf duerch onzähleg wëssenschaftlech Fuerschungen a Praktiken ënnersicht. affim.