Kaliumdicarboxylatass dat éischt net-antibiotikescht, wuestumsfördernd Fudderadditiv, dat vun der Europäescher Unioun zougelooss gouf. Et ass eng Mëschung aus Kaliumdicarboxylat a Formesäure duerch intermolekular Waasserstoffbréck. Et gëtt wäit verbreet bei Schwäin a wuessende Slaughter agesat. D'Resultater vun de Fudderexperimenter hunn gewisen, datt d'Zousätzlech vu Kaliumdicarboxylat an d'Schwäinfudder d'Gewiichtszunahme vu Schwäin däitlech erhéije kann an d'Zuel vun den Doudesfäll, déi duerch bakteriell Infektiounen verursaacht ginn, reduzéiere kann. D'Zousätzlech vu Kaliumdicarboxylat an d'Kuhfudder kéint och d'Mëllechproduktioun vu Kéi verbesseren.

An dëser Studie goufen ënnerschiddlech Dosen vunKaliumdicarboxylatgoufen an d'Fudder vum proteinarmen Penaeus vannamei bäigefüügt, fir en effizienten an ëmweltfrëndlechen net-antibioteschen Wuestumsförderungsmëttel z'entdecken.

Materialien a Methoden

1.1 experimentellen Feed

D'experimentell Fudderformel an d'Resultater vun der chemescher Analyse sinn an der Tabell 1 gewisen. Et ginn dräi Gruppe vu Fudder am Experiment, an den Inhalt vu Kaliumdicarboxylat ass 0%, 0,8% an 1,5% respektiv.

1.2 experimentell Garnelen

Dat ufänglecht Kierpergewiicht vum Penaeus vannamei war (57,0 ± 3,3) mg) C. Den Experiment gouf an dräi Gruppen opgedeelt mat dräi Widderhuelungen an all Grupp.

1.3 Fudderanlagen

D'Garnelenkultur gouf a Netzkäfeg mat der Spezifikatioun vun 0,8 mx 0,8 mx 0,8 M duerchgefouert. All d'Netzkäfeg goufen an engem fléissende ronne Zementbecken (1,2 m Héicht, 16,0 m Duerchmiesser) opgeriicht.

1.4 Fütterungsexperiment mat Kaliumformiat

Dräi Gruppe vun Diäten (0%, 0,8% an 1,5% Kaliumdicarboxylat) goufen zoufälleg an all Grupp zougewisen, nodeems 30 Stéck / Këscht gewien goufen. D'Fudderquantitéit war 15% vum urspréngleche Kierpergewiicht vum Dag 1 bis den Dag 10, 25% vum Dag 11 bis den Dag 30, an 35% vum Dag 31 bis den Dag 40. Den Experiment huet 40 Deeg gedauert. D'Waassertemperatur war 22,0-26,44 ℃ an de Salzgehalt war 15. No 40 Deeg gouf d'Kierpergewiicht gewien a gezielt, an d'Gewiicht gouf gemooss.

2.2 Resultater

Laut dem Experiment vun der Bestanddicht war déi optimal Bestanddicht 30 Fësch / Këscht. D'Iwwerliewensquote vun der Kontrollgrupp war (92,2 ± 1,6)%, an d'Iwwerliewensquote vun der 0,8% Kaliumdiformatgrupp war 100%; d'Iwwerliewensquote vu Penaeus vannamei ass awer op (86,7 ± 5,4)% gefall, wéi den Zousazniveau op 1,5% eropgaangen ass. De Fudderkoeffizient huet och déiselwecht Tendenz gewisen.

3 Diskussiounen

An dësem Experiment kann d'Zousätzlech vu Kaliumdiformat den deegleche Wuesstum an d'Iwwerliewensquote vu Penaeus vannamei effektiv verbesseren. Deeselwechte Standpunkt gouf och beim Zousaz vu Kaliumdicarboxylat zum Schwäinfudder vertrueden. Et gouf bestätegt, datt d'Zousätzlech vun 0,8% Kaliumdiformat am Garnelenfudder vu Penaeus vannamei e bessere Wuesstumsförderungseffekt hat. Roth et al. (1996) hunn déi optimal Nahrungsergänzung am Schwäinfudder recommandéiert, déi 1,8% am Startfudder, 1,2% am Entwöhnungsfudder an 0,6% bei Wuess- a Slaughterschwäin war.

De Grond, firwat Kaliumdicarboxylat d'Wuesstum fördere kann, ass datt Kaliumdicarboxylat duerch d'Ernierung vum Déier an der schwaach alkalescher Darmëmfeld a kompletter Form erreecht a sech automatesch an Amberesäure a Format zersetzt, wat eng staark bakteriostatesch a bakterizid Wierkung weist, wouduerch den Darmtrakt vum Déier an engem "sterilen" Zoustand ausgesäit a sou e Wuesstumsfördernde Effekt weist.