Betain ass eng natierlech Verbindung, déi wäit verbreet a Planzen an Déieren ass. Als Fudderzousaz gëtt et a Form vun wasserfreier oder Hydrochlorid geliwwert. Et kann fir verschidden Zwecker an Déierefudder bäigefüügt ginn.
Éischtens kënnen dës Zwecker mat der ganz effektiver Methyldonorfäegkeet vu Betain zesummenhänken, déi haaptsächlech an der Liewer stattfënnt. Duerch den Transfer vun onbestännege Methylgruppen gëtt d'Synthese vu verschiddene Verbindungen wéi Methionin, Carnitin a Kreatin gefördert. Op dës Manéier beaflosst Betain de Protein-, Lipid- an Energiestoffwiessel a verännert doduerch d'Zesummesetzung vum Karkass positiv.
Zweetens, den Zweck vum Zousaz vu Betain am Fudder kéint mat senger Funktioun als schützende organesche Penetrant zesummenhänken. An dëser Funktioun hëlleft Betain den Zellen am ganze Kierper, de Waassergläichgewiicht an d'Zellaktivitéit z'erhalen, besonnesch a Stressperioden. E bekannt Beispill ass de positiven Effekt vu Betain op Déieren ënner Hëtztstress.
Bei Schwäin goufen ënnerschiddlech positiv Auswierkunge vun der Betain-Zousaz beschriwwen. Dësen Artikel konzentréiert sech op d'Roll vu Betain als Fudderzousaz an der Darmgesondheet vun ofgewöhnten Schwäin.
Verschidde Betainstudien hunn den Effekt op d'Verdaulechkeet vun Nährstoffer am Ileum oder am gesamten Verdauungstrakt vu Schwäin gemellt. Widderholl Observatioune vun enger erhéichter ilealer Verdaulechkeet vu Ballaststoffer (Réifaser oder neutral a sauer Detergentfaser) weisen drop hin, datt Betain d'Fermentatioun vu Bakterien stimuléiert, déi scho am Dünndarm präsent sinn, well Darmzellen keng Faserofbauend Enzymer produzéieren. Den Faserdeel vun der Planz enthält Nährstoffer, déi während dem Ofbau vun dëser mikrobieller Faser fräigesat kënne ginn.
Dofir gouf och eng verbessert Verdaulechkeet vun der Dréche Substanz an der Rohäsche observéiert. Um Niveau vum gesamten Verdauungstrakt gouf bericht, datt Schwäin, déi mat 800 mg Betain/kg Ergänzung ergänzt goufen, eng verbessert Verdaulechkeet vum Rohprotein (+6,4%) an der Trocken Substanz (+4,2%) haten. Zousätzlech huet eng aner Studie gewisen, datt duerch d'Ergänzung mat 1.250 mg/kg Betain déi scheinbar total Verdaulechkeet vum Rohprotein (+3,7%) an dem Etherextrakt (+6,7%) verbessert gouf.
Ee méigleche Grond fir déi observéiert Erhéijung vun der Nährstoffverdaulechkeet ass den Effekt vu Betain op d'Enzymproduktioun. An enger rezenter In-vivo-Studie iwwer d'Zousätzlech vu Betain zu ofgewöhnten Schwäin gouf d'Aktivitéit vun Verdauungsenzymer (Amylase, Maltase, Lipase, Trypsin a Chymotrypsin) am Chym evaluéiert (Figur 1). All Enzymer ausser Maltase hunn eng erhéicht Aktivitéit gewisen, an den Effekt vu Betain war méi ausgeprägt bei 2.500 mg Betain/kg Fudder wéi bei 1.250 mg/kg. D'Erhéijung vun der Aktivitéit kann d'Resultat vun enger Erhéijung vun der Enzymproduktioun sinn, oder si kann d'Resultat vun enger Erhéijung vun der katalytescher Effizienz vum Enzym sinn.
Figur 1 - Aktivitéit vun den intestinalen Verdauungsenzymer vu Schwäin, déi mat 0 mg/kg, 1.250 mg/kg oder 2.500 mg/kg Betain ergänzt goufen.
An In-vitro-Experimenter gouf bewisen, datt duerch d'Zousätz vun NaCl fir en héijen osmoteschen Drock ze produzéieren, d'Aktivitéit vum Trypsin an der Amylase inhibéiert goufen. Duerch d'Zousätzlech vu verschiddene Betainniveauen zu dësem Test gouf den inhibitoreschen Effekt vum NaCl restauréiert an d'Enzymaktivitéit erhéicht. Wann NaCl awer net an d'Pufferléisung bäigefüügt gëtt, beaflosst Betain d'Enzymaktivitéit bei enger méi niddreger Konzentratioun net, awer weist en inhibitoreschen Effekt bei enger méi héijer Konzentratioun.
Net nëmmen déi erhéicht Verdaulechkeet kann déi gemellt Erhéijung vun der Wuestumsleistung an der Fudderkonversiounsquote vu Schwäin erklären, déi mat Betain ergänzt ginn. D'Zousätzlech vu Betain zu Schwäinfudder reduzéiert och den Energiebedarf vum Déier fir d'Erhalen. D'Hypothes fir dësen observéierten Effekt ass, datt wann Betain benotzt ka ginn fir den intrazellulären osmoteschen Drock z'erhalen, de Besoin fir Ionenpompelen reduzéiert gëtt, wat e Prozess ass, deen Energie erfuerdert. Am Fall vun enger limitéierter Energiezufuhr gëtt erwaart, datt den Effekt vun der Ergänzung vu Betain méi ausgeprägt ass, andeems d'Energieversuergung fir Wuestum anstatt fir d'Erhalen erhéicht gëtt.
D'Epithelzellen, déi d'Darmwand auskleeden, mussen mat héich variabelen osmotischen Konditiounen eens ginn, déi duerch den Inhalt vum Darmlumen während der Nährstoffverdauung entstinn. Gläichzäiteg mussen dës Darmzellen den Austausch vu Waasser a verschiddene Nährstoffer tëscht dem Darmlumen a Plasma kontrolléieren. Fir d'Zellen virun dësen usprochsvollen Konditiounen ze schützen, ass Betain e wichtegen organesche Penetrant. Wann een d'Konzentratioun vu Betain a verschiddene Gewëss observéiert, ass den Inhalt vu Betain am Darmgewebe zimlech héich. Zousätzlech gouf observéiert, datt dës Niveauen duerch d'Betainkonzentratioun an der Nahrung beaflosst ginn. Gutt ausgeglach Zellen hunn eng besser Proliferatioun a besser Erhuelungsfäegkeeten. Dofir hunn d'Fuerscher festgestallt, datt eng Erhéijung vum Betainniveau vu Schwäin d'Héicht vun den Duodenumvilli an d'Déift vun den Ileumkrypten erhéicht, an d'Villi si méi eenheetlech.
An enger anerer Studie konnt eng Erhéijung vun der Héicht vun de Villi am Duodenum, Jejunum an Ileum observéiert ginn, awer et gouf keen Effekt op d'Déift vun de Krypten. Wéi bei Brathénger observéiert, déi mat Kokzidien infizéiert waren, kéint den schützende Effekt vu Betain op d'Darmstruktur ënner bestëmmten (osmoteschen) Erausfuerderungen nach méi wichteg sinn.
D'Darmschrank besteet haaptsächlech aus Epithelzellen, déi duerch Tight Junction Proteins matenee verbonne sinn. D'Integritéit vun dëser Barrière ass essentiell fir den Antrëtt vu schiedleche Substanzen a pathogene Bakterien ze verhënneren, déi soss Entzündungen verursaache géifen. Fir Schwäin gëllt den negativen Impakt vun der Darmschrank als Resultat vun der Mykotoxin-Kontaminatioun am Fudder oder als eng vun den negativen Auswierkunge vum Hëtztstress.
Fir den Impakt op den Barriereeffekt ze moossen, ginn In-vitro-Tester vu Zellkulturen dacks benotzt fir den transepithelialen elektresche Widderstand (TEER) ze moossen. Mat der Uwendung vu Betain kann eng verbessert TEER a verschiddenen In-vitro-Experimenter observéiert ginn. Wann d'Batterie héijer Temperatur (42°C) ausgesat ass, hëlt den TEER of (Figur 2). D'Zousätzlech vu Betain zum Wuesstumsmedium vun dësen hëtzebelaste Zellen huet dem reduzéierten TEER entgéintgewierkt, wat op eng erhéicht Hëtzebeständegkeet hiweist.
Figur 2 - In-vitro-Auswierkunge vun héijer Temperatur a Betain op d'transepitheliaal Resistenz vun den Zellen (TEER).
Zousätzlech gouf an enger In-vivo-Studie mat Schwäinchen déi erhéicht Expressioun vun Tight Junction Proteins (Occludin, Claudin1 a Zonula occludens-1) am Jejunumgewebe vun Déieren, déi 1.250 mg/kg Betain kruten, am Verglach mat der Kontrollgrupp gemooss. Zousätzlech war d'Diaminoxidase-Aktivitéit am Plasma vun dëse Schwäin als Marker fir Darmschleimhautschied däitlech reduzéiert, wat op eng méi staark Darmbarriär hiweist. Wann Betain an d'Ernährung vu wuessende-Methodschwäin bäigefüügt gouf, gouf d'Erhéijung vun der Darmzuchfestigkeit zum Zäitpunkt vum Schlachten gemooss.
Rezent goufen e puer Studien a Verbindung bruecht tëscht Betain an Antioxidant-System a reduzéierter fräier Radikale, reduzéiert Malondialdehyd (MDA) an eng verbessert Glutathionperoxidase (GSH-Px) Aktivitéit beschriwwen.
Betain wierkt net nëmmen als Osmoprotektiv bei Déieren. Zousätzlech kënne vill Bakterien Betain duerch de novo Synthese oder Transport aus der Ëmwelt accumuléieren. Et gëtt Unzeeche datt Betain e positiven Effekt op d'Zuel vun de Bakterien am Magen-Darm-Trakt vun ofgewöhnten Schwäinchen hunn kann. Déi total Zuel vun Ileumbakterien, besonnesch Bifidobakterien a Laktobazillen, ass eropgaang. Zousätzlech goufen méi niddreg Quantitéiten un Enterobacter am Kot fonnt.
Schlussendlech gouf festgestallt, datt den Effekt vu Betain op d'Darmgesondheet vun entwöhnten Schwäinchen d'Reduktioun vun der Duerchfallquote ass. Dësen Effekt kéint dosisofhängeg sinn: den Nahrungsergänzungsmittel vun 2.500 mg/kg Betain ass méi effektiv wéi 1.250 mg/kg Betain fir d'Reduktioun vun der Duerchfallquote. Wéi och ëmmer, d'Leeschtung vun entwöhnten Schwäinchen op den zwou Ergänzungsniveauen war ähnlech. Aner Fuerscher hunn gewisen, datt wann 800 mg/kg Betain bäigefüügt gëtt, d'Quote an d'Inzidenz vun Duerchfall bei entwöhnten Schwäinchen méi niddreg ass.
Betaine huet e niddrege pKa-Wäert vu ronn 1,8, wat zu enger Dissoziatioun vu Betaine HCl no der Opnam féiert, wat zu enger Magenversaurung féiert.
Déi interessant Ernährung ass déi potenziell Sauerung vu Betainhydrochlorid als Quell vu Betain. An der Mënschemedizin ginn Betainhydrochlorid-Ergänzungsmëttel dacks a Kombinatioun mat Pepsin benotzt fir Leit mat Moeproblemer a Verdauungsproblemer z'ënnerstëtzen. An dësem Fall kann Betainhydrochlorid als sécher Quell vu Salzsäure benotzt ginn. Och wann et keng Informatioun iwwer dës Eegeschaft gëtt, wann Betainhydrochlorid a Schwäinfudder enthale ass, kann et ganz wichteg sinn.
Et ass bekannt, datt de pH-Wäert vum Magensaft vu verschwonnene Schwäin relativ héich ka sinn (pH>4), wat d'Aktivéierung vum Pepsin-Virleefer zu sengem Virleefer Pepsinogen beaflosst. Eng optimal Proteinverdauung ass net nëmme wichteg fir Déieren, fir eng gutt Verfügbarkeet vun dësem Nährstoff ze kréien. Zousätzlech kann Verdauungsproblemer zu enger schiedlecher Proliferatioun vun opportunistesche Pathogenen féieren an de Problem vum Duerchfall nom Entwöhnen erhéijen. Betain huet e niddrege pKa-Wäert vu ronn 1,8, wat zu der Dissoziatioun vu Betain HCl no der Opnam féiert, wat zu enger Magenversaurung féiert.
Dës kuerzfristeg Nei-Acidifikatioun gouf an enger Virstudie beim Mënsch an an Studien bei Hënn observéiert. No enger eenzeger Dosis vun 750 mg oder 1.500 mg Betainhydrochlorid ass de pH-Wäert vum Mo vun Hënn, déi virdru mat Magensäurereduzéiermëttel behandelt goufen, staark vu ronn 7 op 2 gefall. Bei onbehandelte Kontrollhënn war de pH-Wäert vum Mo awer ongeféier 2, wat net mat der Betainhydrochlorid-Zousaz zesummenhänkt.
Betain huet e positiven Effekt op d'Darmgesondheet vu geschulte Schwäinchen. Dës Literaturstudie beliicht verschidde Méiglechkeeten, déi Betain huet, fir d'Verdauung an d'Absorptioun vun Nährstoffer z'ënnerstëtzen, d'physikalesch Schutzbarrièren ze verbesseren, d'Darmflora ze beaflossen an d'Verteidegungskapazitéite vu Schwäinchen ze verbesseren.