Verschidde Stressreaktiounen beaflossen d'Ernährung an d'Wuesstem vu Waasserdéieren eescht, reduzéieren d'Iwwerliewensquote a verursaache souguer den Doud. D'Zousätzlech vu Betain am Fudder kann hëllefen, den Ofbau vun der Nahrungsaufnahme vu Waasserdéieren ënner Krankheeten oder Stress ze verbesseren, d'Nährstoffaufnahme z'erhalen an e puer Krankheetskonditiounen oder Stressreaktiounen ze reduzéieren.

Betaine kann de Saumon hëllefen, Kaltestress ënner 10 ℃ widderstoen ze kënnen, an ass en ideale Fudderzousaz fir verschidde Fësch am Wanter. D'Graskarpfen-Séimlingen, déi iwwer eng laang Streck transportéiert goufen, goufen ënner de selwechte Konditiounen an d'Weieren A a B gesat. 0,3% Betain gouf an d'Graskarpfen-Fudder am Weier a bäigefüügt, a Betain gouf net an d'Graskarpfen-Fudder am Weier B bäigefüügt. D'Resultater hunn gewisen, datt d'Graskarpfen-Séimlingen am Weier a am Waasser aktiv waren, séier giess hunn an net gestuerwe sinn; d'Juegdfësch am Weier B hunn lues giess an d'Mortalitéit louch bei 4,5%, wat drop hiweist, datt Betain en Antistress-Effekt huet.

Betaine ass eng Puffersubstanz géint osmotesche Stress. Et kann als osmotescht Schutzmëttel fir Zellen benotzt ginn. Et kann d'Toleranz vu biologesche Zellen géint Dréchent, héich Fiichtegkeet, héich Salzgehalt an hypertonesch Ëmfeld verbesseren, Waasserverloscht an Salzzoufunktioun an Zellen verhënneren, d'Funktioun vun der Na-K-Pompel vun der Zellmembran verbesseren, d'Enzymaktivitéit an d'biologesch makromolekular Funktioun stabiliséieren, fir den osmoteschen Drock an d'Ionengläichgewiicht am Tissu an an Zellen ze reguléieren, d'Nährstoffabsorptiounsfunktioun z'erhalen, d'Toleranz vu Fësch a Garnelen ze verbesseren, wann den osmoteschen Drock staark ännert, an d'Sproochrate ze verbesseren.

D'Konzentratioun vun anorganesche Salzer am Mierwaasser ass ganz héich, wat net fir d'Wuesstum an d'Iwwerliewe vu Fësch gëeegent ass. D'Experimenter mat Karpfen weisen datt d'Zousätz vun 1,5% Betain/Aminosaier zum Köder de Waassergehalt am Muskel vu Séisswaasserfësch reduzéiere kann an d'Alterung vu Séisswaasserfësch verzögeren kann. Wann d'Konzentratioun vun anorganeschem Salz am Waasser eropgeet (wéi zum Beispill am Mierwaasser), ass et gëeegent fir den Elektrolyt- an den osmoteschen Drockgläichgewiicht vu Séisswaasserfësch z'erhalen an den Iwwergang vu Séisswaasserfësch an d'Mierwaasserëmfeld reibungslos ze maachen. Betain hëlleft Mierorganismen eng niddreg Salzkonzentratioun an hirem Kierper ze halen, d'Waasser kontinuéierlech opzefëllen, eng Roll an der osmotischer Reguléierung ze spillen an et Séisswaasserfësch z'erméiglechen, sech un d'Transformatioun an d'Mierwaasserëmfeld unzepassen.